Höfum eitt alveg á hreinu

Deiluna þarf að leysa svo einfalt er það - hvaða leið svo sem verður fetuð þá verða menn að leysa málið.

Tengja Icesave við ESB-umsóknina

Athugasemdir

[Anna Sigríður Guðmundsdóttir, 28.4.2011 kl. 17:13]

Gísli. Það er rétt, það þarf að leysa Icesave-deiluna. En Guðlaugur Þór er ekki rétti maðurinn, né neinn úr ruglstjórnum síðustu ára og áratuga, til að leysa málið, eða koma með ábendingar. Það er auðskilið, öllu fólki með réttlætiskennd.

 Það á eftir að upplýsa hvað klikkaði, hvar og af hverju bæði hér á landi og í Bretlandi og Hollandi. Hvar eru peningarnir? Það er ekki hægt að láta fólk ganga laust og halda áfram ránunum án dóms og laga hjá þessum þjóðum, og svo bara borgar stritandi almenningur þegjandi og hljóðalaust, bæði hér og þar, án þess að hafa vinnu og peninga?

 Það gengur einfaldlega ekki upp! 2+2=4 en ekki 2+2=16 eða 20! Hagfræðingar, til hvers eru þeir eiginlega ef þeir skilja ekki svona einfaldan reikning? Dauðasveitin?

 M.b.kv.

[Már (IP-tala skráð) 28.4.2011 kl. 17:28]

Icesave hefur aldrei verið vandamál. Þetta er risastór tilbúningur til að fá Íslendinga til að skrifa undir skuldaklafa sem við hefðum ekki ráðið við. Auðlindir Íslands voru skotmarkið hjá Bretum og Hollendingum. Núna þegar þeir sjá endanlega að Íslendingar munu ekki ganga að þessum afarkostum þá láta þeir þrotabúið í friði og fá greitt úr því. (sem þeir hefðu annars haft mikil áhrif á ef við hefðum sagt JÁ)

JÁ sinnar þarna úti vita ekki hvað þeir eru heppnir að meirihlutinn hefur dug og þor í þessu landi.

[Gunnar Heiðarsson, 28.4.2011 kl. 17:30]

Vissulega þarf að leysa málið. En hvers vegna hafa þeir, sem vildu fara þá leið að samþykkja afarsamning Breta og Hollendinga, haldið því fram fullum fetum að þarna væri engin tengsl á milli?

Hvers vegna var reynt á ðhalda fram þeirri staðhæfingu? Var það til að blekkja fólk og fá það til að samþykkja afarsamninginn?

Icesave málið mun að mestu eða öllu leyti leysast með greiðslum úr þrotabúi gamla Landsbankans, ef eitthvað stendur útaf þá, er hægt að semja, eða ef Bretar og Holendingar vilja frekar, láta dæma um þær eftirstöðvar.

Sannleikurinn er jafn sannur þó hann komi frá munni Guðlaugs Þórs, styrkjakóngs!

[Ómar Bjarki Kristjánsson, 28.4.2011 kl. 18:24]

Skuldarmálið ,,tengist" ekki EU að öðru leiti en því, að það snýr að skuldbindingum er Ísland er aðili að gegnum EES.  (EES er Ísland, Noregur og Lihtenstein + EU ríki öll)

það að ætla að neita að standa við svo mikilvæga skuldbindingu er snýr að samræmdri neytendavernd á EES svæðinu - það  mundi augljóslega leiða til að afar ólíklegt væri að Ísland fengi aðild að nokkru fjölþjóðasamfélagi.  Hvort sem það héti EU eða Afríkibandalagið.   Og sennilega, á endanum,  verður Ísland rekið úr EES með skömm og sennilega líka Norðurlandaráði.

það sem öfgamenn hafa hinsvegar babblað með, sjálfum sér til stórskammar, er að:  Ísland sótti um aðild að EU = Icesaveskuld landsins varð til!

þessu trúa sumir öfga heimóttamenn, að því er virðist í alvöru.

Svo er eitthvað fólk hissa á að Sjallar rústuðu landinu hérna.  Ekki er ég hissa.   Eg er bara ekkert hissa.

[Guðmundur Ásgeirsson, 29.4.2011 kl. 05:19]

Ómar Bjarki, hvaða "skuldarmáls" ert þú að vísa til? Og hver ætlar að neita því að standa við skuldbindingu um að fylgja leikreglum EES svæðisins? Vinsamlegast útskýrðu því ekki er vitað til að neitt slíkt sé raunverulegt eða fyrirhugað vegna IceSave. Nema þú vitir meira en við hin og þá máttu gjarnan fræða okkur.

Helstu brotin sem ég hef heyrt um nýlega á samræmdri neytendavernd EES-svæðisins fólust í lögleiðingu hæstaréttar á glæpnum sem FME og SÍ frömdu í fyrra til að verja fjármálafyrirtæki afleiðingum áralangrar stórfelldrar skipulagðrar glæpastarfsemi þeirra, og lög #151/2010 sem ganga enn lengra í skerðingu mannréttinda og virðingarleysi fyrir neytendaverndarákvæðum samningalaga.

[Jón Óskar (IP-tala skráð) 29.4.2011 kl. 09:30]

"Að leysa málið" hljómar eins og "látum kúga okkur" í þessari umræðu.  Það átti  að hræða okkur og kúga til að samþykkja skuldaklafa Icesave-samningsins, ólöglegar kröfur, til þess að auka líkurnar á því að við förum gegn vilja meirhluta þjóðarinnar og göngum í ESB.  Við vitum að þegar kemur að því að þjóðin fær að greiða atkvæði um samninginn, verður hafður uppi hræðsluáróður um einangrun o.s.frv. ef við segjum ekki JÁ.  Ef við segjum NEI, mun það ekki vera bindandi fyrir Alþingi.  Á meðan forysta þessarar þjóðar heldur svona áfram, blæðir heimilum og atvinnulífi.  Mál er að linni.