...ekki svo viss

Þarna segir: Davíð kvaðst hafa ásamt fáeinum öðrum haft vaxandi áhyggjur af því að bankarnir fengju ekki staðist við svo hraðan vöxt. „[Þ]etta var frekar tilfinning en örugg vissa... þessi tilfinning beið skipbrot þegar nýir og nýir ársreikningar sýndu að allt væri í stakasta lagi“.

Er ekki alveg viss um að þetta ásamt fáeinum öðrum hafi haft áhyggjur sé rétt. Fjöldinn allur af fólki hristi hausinn reglulega og sagði þetta gengur ekki upp, þetta fær ekki staðist. Ókei mikið af þessu fólki var kannski ekki í hjörðinni íkringum bankana, eða í innstu hringjum pólitíkurinnar í landinu. - Það var fólk út um allt sem vissi og benti á í spjalli sín á milli og jafnvel víðar á að það sem fer upp kemur aftur niður - en hér var oft hjá þeim sem fengu svigrúmið til að tjá sig viðkvæðið að hin íslenska bóla ætti bara ekki stærðfræðilegan möguleika á að springa!!!! - Yeah right.

En er ángæður að Davíð og einhverjir í kringum hann hafi haft áhyggjur, viðbrögðin voru bara of þunglamaleg og sein til að það tækist að bjarga meiru - því miður

Davíð: Fáir höfðu áhyggjur

Athugasemdir

[Axel Jóhann Hallgrímsson, 7.3.2012 kl. 09:09]

Svo eru skrifaðir staflar af  skýrslum í Seðlabankanum, sem Mr. Oddson skrifar undir, þar sem segir að allt sé í himnalagi. Mr. Oddson segir að ekki megi segja hlutina berum orðum í svona skýrslum, menn verði að kunna að lesa á milli línanna.

Hverjir kunna að lesa á milli línanna, helst þá svokallaðir fjármála "sérfræðingar". Hverja var þá Seðlabankinn þá að reyna að blekkja, jú sauðsvartan almenninginn, honum er alltaf fórnandi.