Here we go... - fosterinn.blog.is

Fosterinn - var, er og mun verða - Hausmynd

15.9.2012 | 08:43

Here we go again.....

.....Hvert er eignarhaldið á þessu fyrirtæki í dag?

	1,9 milljarða kaupréttur
Ábyrgðarmaður færslu Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt

Flokkur: Bloggar | Facebook

Athugasemdir

Það sem mig fýsir að vita er hvenær svona kaupréttarákvæði urðu lögleg.

Þarna er verið að færa stjórnendum rétt til kaupa í því fyrirtæki sem þeir starfa hjá og svo sem ekkert að því. Ruglið er aftur að þeir fá þennan rétt á fyrirfram ákveðnu verði og svo þegar kemur að kaupunum geta þeir einfaldlega fallið frá þeim, ef verð hefur ekki hækkað frá loforðinu.

Staðreyndin er hins vegar sú að oftast hækka þessi fyrirtæki í verði, frá þeim tíma er kaupréttur er myndaður og til þess tíma er kaupin fara fram. Sagan segir okkur að oftar en ekki hefur sú hækkun lítinn grunn undir sér, er búin til með svindli.

Það er ekkert að því að stjórnendur og starfsmenn kaupi hlutabréf í því fyrirtæki sem þeir starfa við, en þeir eiga þá einfaldlega að greiða það verð sem á fyrirtækinu er, þegar kaup fara fram.

Ástæða þess að mig fýsir að vita hvenær þessi aðferð við kaup stjórnenda í fyrirtækjum varð lögleg, er einföld, þetta mátti ekki á fyrrihluta tíunda áratugar síðustu aldar. Sjálfur keypti ég, ásamt fjölda annara starfsmanna, lítinn hlut í því fyrirtæki sem við störfuðum hjá. Fengum kauprétt áður en fyrirtækið fór á almennan markað. Mikið var reynt að koma því svo fyrir að starfsmenn fyrirtækisins fengju einhvern afslátt af þeim bréfum sem þeir keyptu og vilji eiganda og yfirstjórnar til þess var mikill. Íslensk lög bönnuðu þetta og starfsmenn fyrirtækisins urðu því að greiða markaðsverð fyrir sinn hlut.

Það er því spurning hvenær þessum lögum var breytt og hvers vegna, eða eru þau kannski enn óbreytt?

Þessi aðferð að færa mönnum verðmæti sem þeir svo geta ákveðið síðar hvort þeir taki til sín, eftir því hvort þeir græði á því eða ekki, er auðvitað siðlaus með öllu.

Þessi aðferð að lofa mönnum ótilteknum gróða, eftir því hversu stórann hagnað þeir geti sýnt fram á, er hættulegur og til þess fallinn að stjórnendur leiti ólöglegra leiða til að fegra bókhaldið. Þetta var eitt af þeim málum sem þyngst vógu í undanfara hrunsins.

Þá má ekki gleyma þeirri staðreynd að enginn er í betri stöðu til að meta fyrirtækið en stjórnandi þess. Því geta þeir hæglega stillt sínum kaupum eftir því hvenær hagkvæmast er að kaupa og selt síðan aftur þegar halla fer undan fæti. Þetta kallast innherjaviðskipti og þau eru sannarlega lögbrot.

Gunnar Heiðarsson, 15.9.2012 kl. 10:21