Þetta kemur nú ekki á óvart

Það er nú lítið þarnasemkemur á óvart - held aðflestir geri sér grein fyrir því að þetta er staðan víða, tala nú ekki um að menn eru búnir að sprengja gjörsamlega út yfir öll velsæmismörk fasteignaverð á höfuðborgarsvæðinu. Það er orðið mjög erfitt fyrir fólk að koma sér þaki yfr höfuðuð, ja að mörgu leyti bara nánast óyfirstíganlegt, tala nú ekki um hjá fólk sem er bara að vinna t.d. venjulega verkamannavinnu. Ég er ánægður að vera ekki að standa í þessu á þessum tíma.

Eina fólkið sem getur keyrt íbúðarverð niður eru þer einstaklingar sem eru að spá í að fjárfesta í fasteign en virðist ekki ná því. Athyglisvert einnig að það virðist vera alveg sama hvað gengur á í þjóðfélaginu, fasteignaverð virðist bara hækka, það virðist ekki gilda þarna þetta sígilda lögmál um framboð og eftirspurn, er eitthvað verið að spila með markaðinn?

Ég var nú svo heppinn að það var skyldusparnaður þegar maður var að byrja að vinna og maður náði að safna í gegnum það kerfi góðum pening, eigum við að fara að taka upp skyldusparnað á ný, sjá hvort að það hjálpar fólki. Upphæðin sem ég átti voru kannski ekki fleiri miljónir en samt nálægt 2 milljónum sem að maður átti og það kom sér aldeilis vel.

Vona að það fari að rofa til í þessu svo að allt þetta unga og efnilega fólk geti tekið eðlileg skref í áttina að fjölskyldulífi með eigið þak yfr höfði.

Margir hafa orðið að hætta við íbúðakaup

Athugasemdir

[karl (IP-tala skráð) 16.11.2007 kl. 00:07]

Afnám skyldusparnaðarins er án efa ein mestu mistök sem gerð hafa verið, alltof margir sem eyða öllu sínu á þessum árum og hugsa ekki fram í tímann.

[Sigþóra Guðmundsdóttir, 16.11.2007 kl. 14:10]

Minnir að ég hafi borgað í skyldusparnað í tvö ár áður en þetta var aflagt...Kallinn borgaði 5 árum lengur en ég þannig að summan var dágóð og varð til þess að við áttum einhvern pening þegar farið var í að kaupa fyrsta húsið, ja, alla vega nóig fyrir þessum 25% sem íbúðalánasjóður koveraði ekki þá.

Held að skyldusparnaðurinn sé eitthvað sem vert er að skoða að taka upp aftur, sumir segja forræðishyggja og hafa alveg rétt fyrir sér í því... en þurfa ekki krakkar, nýkomnir út á vinnumarkaðinn smá forræðishyggju? Ekki hlustar þessi aldur á mömmu og pabba!