Til hamingju - takk fyrir mig

Það er núna fyrst að komast til skila hjá manni þessi frábæri árangur sem peyjarnir eru að ná þarna austur frá. Þegar maður sér hvernig leikmenn liðs sem er fyrir neðan okkur þ.e.a.s. Spánverjar fagna því heitt og innilega og eru stoltir yfir sínu bronsi, spánverjar aldrei gert betur skilst mér að þá fer maður hægt og rólega að setja hlutina í almennilegt samhengi og sáuð þið fögnuð Frakka. Sá svo brot af lokamínútum leiks  Spánverja og Bandaríkjamanna í úrlsitum körfuboltans og að sjá fögnuð USA liðsins, sem er skipað mörgum af fremstu íþróttamönnum í heimi í hópíþrótt, þegar titillinn var í höfn - þvílík gleði.  Það er á þessari stundu sem að maður gerir sér grein fyrir hversu merkilegur þessi árangur er í raun, samt skal ég viðurkenna að ég er smá svekktur, en jafnframt stolltur af strákunum og öllum þeim er að þessu komu. - Ég er ekkert viss um að þjóðin muni upplifa annað eins á meðan ég er á lífi, þó að maður voni að sjálfsögðu annað.   ...Takk kærlega fyrir mig.

Nú er svo haustið að skella á en núna í september er stórleikur ífótboltanum þegar að kvennalandsliðið í fótboltanum fer til Frakklands, já helv... frakkarnir aftur, og getur með góðum úrslitum tryggt sig inn á úrslitakeppni stórmóts í fyrsta skipti í sögu knattpsyrnunnar á Íslandi. Ég vona að ég verði búin að jafna mig eftir þessa handboltaveislu þegar að því kemur en ef ekki þá veit ég að stelpurnar munu rífa mig upp úr þessu því ég er viss um að þær leggja frönskubrauðfæturnar af velli og komast í úrslit - bíðið þið bara og sjáið.

.....áfram Ísland alltaf alls staðar

Íslendingar taka við silfrinu